نیز در باره سخن

374.وَ قَالَ (علیه السلام) :لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ بَلْ لَا تَقُلْ كُلَّ مَا تَعْلَمُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ فَرَضَ عَلَى جَوَارِحِكَ كُلِّهَا فَرَائِضَ يَحْتَجُّ بِهَا عَلَيْكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ .

امام علیه السّلام (نیز در باره سخن) فرموده است : 1-آنچه را نمى دانى مگو (چون یا دروغ است یا احتمال دروغ در آن مى رود و دیگر از سخن روى جهل و نادانى واجب است دورى گزید) بلكه هر چه را هم میدانى مگو (چون ممكن است براى خودت یا براى دیگرى زیان داشته باشد مانند فاش كردن راز كسى) زیرا خداوند سبحان بر همه اعضاء و اندام تو احكامى را واجب كرده كه روز قیامت بآنها بر تو دلیل و بهانه مى آورد (مثلا مى فرماید بتو زبان دادم كه سخن حقّ و بجا بگوئى و چون اطاعت نكردى شایسته عذاب و كیفر هستى).